Ελευθέρωσε..

..την Καρδιά σου

και νοιώσε

Ο Πόνος

είναι αναπόφευκτος

μα η θλίψη

προαιρετική

Aνάμεσά μας..

..ρίξαν οι άνθρωποι 

το μεγάλον ίσκιο τους

πως να την  αγγίξω;

 Tάσος Λειβαδίτης

Είναι τα λόγια μου μισά..

..μισές και 

οι σιωπές μου

ποιος ξέρει 

μες στην ξενιτιά

δρόμο ν’ ανοίγει 

πες μου

ποιος ξέρει 

μέσα να περνά

απ’ της αγάπης 

τα στενά

πες μου ποιος ξέρει 

απ’ της αγάπης 

τα στενά

μ’ εσένανε

μοιάζει 

ο δρόμος 

ουρανός

Νίκος Μωραίτης

Γενηθήτω φως...

Δωρεάν ελάβατε

δωρεάν δότε

κατά 

   Ματθαίον ι'

Μέσα σου να σκάβεις...

..ξεθάβοντας

εξαίσια ποιήματα

Χ.Λάσκαρης

Τόσο κοντά σου..

..υπήρξα

πλάι στους άλλους 

Πωλ Ελυάρ

Το ύψος του ανθρώπου ..

..ξεκινά 

από τα πόδια, 

και φτάνει 

μέχρι το κεφάλι

Από εκεί 

και πάνω 

ξεκινάει 

το ανάστημα του

Αργύρης Χιόνης

Και δε ζητώ..

..δε λέω τίποτα

μονάχα στέκομαι 

αντίκρυ σου

κλεισμένη πύλη 

Παραδείσου

Κώστας Ουράνης

Δεν έχουμε..

 ..παρά μια μονάχα 

στιγμή 

στη διάθεση μας

Ας κάνουμε 

τη στιγμή 

αυτή 

Άλλη αθανασία 

δεν υπάρχει

Nίκος Καζαντζάκης

Αγαπάς ..

..σημαίνει κάνεις 

ένδοξο έναν άνθρωπο 

που θα 'βρει 

στη ζωή του

Γιώργος Χειμωνάς

Πως να μην αγαπήσεις..

..μια αλήθεια

που σου 

υπόσχεται πίστη 

ακόμα 

και μετά θάνατον;

όταν χάσει 

το ταίρι του 

δε σμίγει 

πια με άλλο

 το πλάσμα αυτό ΄

είναι το μόνο 

που δεν έχει χολή 

δηλαδή το δηλητήριο 

που τα άλλα ζώα 
αλλά και ο άνθρωπος
έχουν 

κοντά στο συκώτι

Όμως

όπως λέει ο

 Umberto Eco 

το να ζητάς κάτι 

το οποίο ίσως 

δεν θα αξιωθείς

 ποτέ 

δεν είναι μήπως 

το αποκορύφωμα 

του ευγενέστερου

εν ζωή πόθου;

Ο μόνος τρόπος...

..να ανακαλύψουμε 

τα όρια του δυνατού

και να πάμε 

στην περιοχή 

του αδύνατου

Arthur Clarke

Όλες ..

..οι μεγάλες 

αλήθειες

ξεκινούν 

ως βλασφημίες

 George Bernard Shaw

H Aγάπη..

..είναι 

μια υπέροχη 

κακοτοπιά

Καλή τους ώρα!

Οδυσσέας Ελύτης

Eίναι μερικοί..

..εκεί κοντά 

στα μεσάνυχτα

που βγάζουν 

ένα παλιό χτενάκι 

απο τη μέσα τσέπη

της ψυχής τους,

του βάζουν 

ένα τσιγαρόχαρτο 

κι αρχίζουν 

να τραγουδούν 

στο Θεο.

Είναι μερικοι..

εκεί κοντα 

στα μεσάνυχτα 

που ξύνουν το σκοτάδι 

με τα νύχια τους 

και βρίσκουνε 

κομμάτια Φως

 Αλκυόνη Παπαδάκη

Zητώ άσυλο..

  ..στo βάθος

 των ματιών σου

  ζητώ στέγη 

της ψυχής σου 

~ Ν.Βρεττακος ~

Τι έχετε ως Ζωή..

..αν δεν 

την έχετε

Μέσα μας

είναι η πηγή

έρημος

η καρδιά

του διπλανού μας

Μόνος...

..χωρίς..

συχνά

σημαίνει

αυτογνωσία

Αγκαλιάζοντας

το αυτονόητο

απ'έχεις

απ'το δεδομένο

άπαξ και είσαι 

η πιο 

ξυπόλητη διαδρομή 

στο βλέφαρο του ονείρου 

σιγά μη βάλεις 

παπούτσια

 στο θέλω 

της πραγματικότητας σου

Νοιώθω πως

το χειρότερο πράγμα

στη ζωή 

είναι να μην

αγκαλιάζεις ο ίδιος

την ουσία σου

Κάποιες στιγμές ..

..η ψυχή 

ηθελημένα 

ταίζει 

τη σιωπή 

της μοναξιάς

και χαράζουν 

νέα ρότα

στο Μπορώ 

και γυρίζει

η σελίδα

του εφικτού

στο βιβλίο

της μικρής 

αυτής ζωής

Eυγνωμοσύνη..

..Μάνα

το ψυχοπούλι σου

είναι καλύτερα

απο ποτέ 

χάρη στο δικό σου

χάδι ψυχής

ελεύθερα..αλλά

με αγάπη

στη Φωλιά

όπως είπε σοφά η

Nancy Friday

Oταν σταμάτησα 

να βλέπω 

τη μητέρα μου 

με τα μάτια 

του παιδιού 

αντίκρισα τη γυναίκα 

που με βοήθησε 

να γεννήσω 

τον ίδιο μου τον εαυτό

Είσαι υπεύθυνος..

..όσο ζείς

γι' αυτό 

που έχεις 

εξημερώσει 

Αντουάν 

ντε Σαιντ-Εξυπερύ

Ποτέ και πουθενά..

..δε θα βρει 

τη γαλήνη

εκείνος 

 μέσα του

   Φρανσουά 

   Ντε Λα Ροσφουκώ 

  (1613 – 1680)

Εiναι τόσο σπάνιο..

..η αγάπη 

να σέβεται 

την ελευθερία

Είναι 

τόσο σπάνιο πράγμα 

να συντροφεύεται 

η αγάπη 

απ' την τρυφερότητα

Και αυτό 

οφείλεται στο ότι 

η τρυφερότητα 

δεν ξεκινάει 

από καμιά 

σκοπιμότητα. 

Είναι η ίδια 

ένας αυτοσκοπός, 

μια γνησιότητα

 Αυτό μόνο

X.Γιανναράς 

Η Φύση..

..διδάσκει

την ύψιστη

μορφή Αγάπης

την Ανιδιοτέλεια

Πάσχα..

..σημαίνει

πέρασμα

στης Ζωής

την Αλήθεια

στης Αγάπης 

το Φως

Mη φοβείσθε..

Εξηγέρθη 

ως υπνών Κυριος

και Ανέστη 

σώζων ημάς

Μνήσθητι εύσπλαχνε

και ημών καθώς 

εμνημoνεύσας 

του ληστού

εν τη Βασιλεία 

των Ουρανών

Προσκυνώ το πάθος, ανυμνώ την ταφήν.

Η ζωή εν τάφω

κατετέθης, Χριστέ,

και αγγέλων στρατιαί 

εξεπλήττοντο,συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σήν.

Υπό γην βουλήσει

κατελθών ως θνητός

επανάγεις απο γης 

πρός ουράνια

τους εκείθεν 

πεπτωκότας Ιησού

H Zωή Θανάτου

γευσαμένη Χριστός

εκ θανάτου τους βροτούς 

ηλευθέρωσε και τοις πάσι

νυν δωρείται την ζωήν

Ει φιλόπτωχος ει

και το μύρον λυπεί

κενουμένου εις ψυχήν ιλαστήριον πως χρυσώ 

απεμπολείς τον φωταυγή;

Ύμνοις σου, Χριστέ,

νυν την σταύρωσιν 

και την ταφήν τε

άπαντες πιστοί 

εκθειάζομεν,

οι θανάτου 

λυτρωθέντες ση ταφή.

Άξιον εστί

μεγαλύνειν σε 

τον πάντων κτίστην·

τοις σοις γαρ παθήμασιν,

 έχομεν την απάθειαν, 

ρυσθέντες της φθοράς

Στον κήπο της Γεσθημανής

Κύριε

Μόνος απέναντι 

στους ανθρώπους 

μόνος απέναντι στο Θεό

 σε μια απόλυτη μοναξιά 

που μοιάζει 

με την ερημιά 

της απεραντοσύνης

Μοναξιά

που αντιστοιχεί

στην πολύβουη

σημερινή κοινωνία

Μοναξιά

της ελλείψεως 

του διπλανού μας 

Μοναξιά 

του ανένταχτου 

ανθρώπου 

Μοναξιά 

του κατατρεγμένου

 του δυστυχισμένου

του αρρώστου

του γέροντα

του ξεριζωμένου

 του ανυπεράσπιστου 

    απλού πολίτη 

 Κύριε

«Δος μοι 

τούτο τον ξένο

 να τον κρύψω 

σε ξένο τάφο 

που σαν ξένος 

δεν έχει 

που να γείρει 

το κεφάλι

 Τον ξένο 

που φιλόξενος 

ήταν στους φτωχούς

 και τους ξένους 

και οι συν άνθρωποι

από μίσος 

τον σκοτώσαν 

τον ξένο »