O Δρόμος του Ουρανού..

..στην Καρδιά μας είναι.

H ψυχή περιβάλλει το σώμα 

και όχι το σώμα την ψυχή

Χριστός Ανέστη..

..εκ νεκρών,

θανάτω θάνατον πατήσας

και τοις εν τοις μνήμασιν,

ζωήν χαρισάμενος

Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου 

καθώς προείπεν,

Έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν 

και το μέγα έλεος.

Κι ίσως κάποτε καταλάβουμε

πως αυτη εδω η ζωή

είναι μια σταυρωμένη αφορμή

για να νιώσουμε της αληθινής

χαράς την ουσία.

Για κάθε αληθινό Χριστιανό

δεν υπάρχει Θάνατος αλλα

πέρασμα στο Φώς.

Χρόνια Καλά σε όλο τον Κόσμο.

Λυτρώνεται ο Άνθρωπος..

..όταν ανακαλύπτει εκείνο εκεί 

το μικρό κομμάτι ουρανού μέσα του 

που τον δυναμώνει στα δύσκολα.

Λυτρώνεται ο Άνθρωπος που χωρά 

στην Καρδιά

το Μαζί της Αγάπης 

και δεν κουράζεται να Οδοιπορεί.

Αι γενεαί πάσαι..

..ύμνον τη Ταφή σου, 

προσφέρουσι Χριστέ μου

Ο Δεσπότης πάντων καθοράται νεκρός 

και εν μνήματι καινώ κατατίθεται, 

ο κενώσας τα μνημεία των νεκρών.

Απελθέτω απ' εμού το ποτήριον τούτο..

Δεν θα μπορούσε ο Ιησούς 

να φοβηθεί το θάνατο, 

Δείξον ημίν 

και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.

Το Σώμα είναι η Κιβωτός της Ψυχης

Δεν απελευθερώνει τον άνθρωπο..

..η γνώση, η  ηδονή, το χρήμα ,

και γενικά η κενόδοξη μεριμνα

στην ύλη

Μονάχα η γνήσια κοινωνία με τον Χριστό 

οδηγεί στην επίγνωση της αληθινής ελευθερίας.

 Και τελικά, η δική Του παρουσία στη ζωή μας.

Oυαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές..

..γιατί μοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, 

οι οποίοι απέξω βέβαια φαίνονται ωραίοι, 

αλλά από μέσα είναι γεμάτοι από οστά νεκρών 

και από κάθε ακαθαρσία.

Έτσι κι εσείς απέξω βέβαια 

φαίνεστε στους ανθρώπους δίκαιοι,

αλλά από μέσα είστε 

γεμάτοι υποκρισία και ανομία. 

Μήτε δέντρο χωρίς ξεράδι..

.. μήτε άνθρωπος χωρίς ψεγάδι.

"Ο Κύριος δεν βλέπει όπως βλέπει ο άνθρωπος. 

Επειδή ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενο, 

ο Κύριος όμως βλέπει 

την ΚΑΡΔΙΑ"

Ιδου ο Νυμφίος έρχεται..

Εγρήγορση ψυχής

ας αφυπνίζει τις στιγμές

της ζωής μας.

Γιατί  δεν μετριέται το απέραντο

του αιώνιου γιατί κανείς δεν γνωρίζει

το πώς και το πότε.

"Να μη λυπάσαι που πέφτουν 

τα φύλλα φθινόπωρο. 

Η δική σου τρυφερότητα θαν τα φέρει 

και πάλι στα δέντρα. 

Δάκρυα μη χαλνάς· όλοι ανήκουμε 

στην ανάσταση."